Het is avond, voor mij het ideale moment om mijn gedachten weg te tikken. Als je mij een beetje volgt, weet je dat ik aan iedereen die ik interview twee vragen stel: “Wat beweegt jou?” en “Wat zou je iemand adviseren die zich even minder voelt?”. Hieronder leg ik dit uit want er zit natuurlijk een gedachte achter. Als je het niet interessant vindt, scroll gerust verder. Dat is ook helemaal oké. Ben je wel benieuwd, dan deel ik graag ook hier wat dit voor mij betekend.
Deze twee krachtige vragen hebben een diepere betekenis. Uit eigen ervaring weet ik dat je pas écht ontdekt wat je drijft op de momenten dat het niet goed gaat. Wanneer alles lijkt weg te vallen en je je alleen, bang en waardeloos voelt. Juist dan besef je wat écht telt, zoals voor mij:
Mijn persoonlijke en sterkste drijfveer is om zoveel mogelijk het leven te leiden dat mijn vader nooit heeft kunnen leven.
Zoals je wellicht in mijn vorige blog hebt gelezen, heeft mijn vader, Ritesh Soebdhan, vrij vroeg gekozen uit het leven te stappen. Hier heb ik niet heel veel van meegekregen maar het brengt natuurlijk een hoop vragen met zich mee als er geen boodschap wordt achtergelaten. Al snel beloofde ik puur in mezelf om alles uit mijn leven te halen. Om dingen te ervaren en mee te maken om zo een inhaalslag te maken waar hij was gestopt. De laatste jaren ben ik druk bezig geweest met mezelf te ontdekken, te begrijpen, nieuwe ervaringen op te doen en alles te verkennen wat de wereld mij te bieden heeft. Ik ben immers de laatste in zijn bloedlijn die nu een verschil kan maken in generatiegewoontes en denkwijzen. Van vaste overtuigingen naar open en nieuwsgierig. Van stil naar steeds ietsjes luider en durven spreken vanuit empathie. Van oordelend naar begripvol en vanuit compassie. Durven leren, durven vallen, weer opstaan, ervan groeien en vooral delen. Het delen van puzzelstukken waar ik enorm veel tijd en energie in heb gestoken betreft innerlijke rust, zelfliefde en het belang van beweging.
Dat betekent niet dat elke dag rozengeur en maneschijn is. Integendeel. Het leven is een dynamische stroom van ups en downs. Het gaat er niet om altijd maar positief te blijven en te lachen, maar hoe je jezelf weer centreert als het even minder gaat. Om te durven voelen, waarnemen, erkennen en omarmen om vervolgens weer respectvol los te laten wat jou niet meer dient. Om eenzaamheid om te zetten in alleen zijn, ervan te genieten, je eigen geluk en energie te creëren en deze vervolgens te delen met anderen.
Hoewel ik nu niet persoonlijk (en meestal erg klungelig) bij je op bezoek ben, met een microfoontje en telefoonstandaard, wil ik ook aan jou deze vragen stellen:
Wat beweegt jou?
En wat zou jij adviseren op momenten dat het even tegenzit?
Wie weet hoe je een ander daar weer mee inspireert.
Liefs, Saro.